Gry o Śródziemiu

Druga no niestety albo stety.

Bardziej luźna, bo wiesz ja mogę za tydzień (nie, po Pyrkonie chciałem Drakulęxd) za dwa tygodnie w Alibi ale autentycznie nie wiem, czy na taką grę nie lepsza domówka. A ja nie bardzo mam metraż... Stołu to już w ogóle...
Na razie luźna, ale jak będą chętni mogę dać w rozgrywkach w Alibixd Mage knighta tam grałem dało radęxd

Ale bardziej domówka, czy piszecie się na to w Alibi? (Wtedy chyba trzeba by zacząć o 18) Jak napisałem u mnie z lokum jest problemxd Trudno mi szafować terminami, jak tak ważny podpunkt nie jest spełniony.

Dobra to wznawiam propozycję:) Mi pasuje praktycznie każdy dzień byle nie niedziela, niedziele mi odpadają. Co powiecie (Krzychu dziś potwierdził, że wciąż jest zainteresowany) na np przyszłą sobotę albo piąteczek?

Mówiłaś, że jakby co masz miejscexd No to jest maxs na 4 graczy gdzie właściwie nie grałem w wariancie wieloosobowym, więc licząc osoby które zainteresowane są propozycją no to mamy praktycznie komplet bo rozumiem, że mamy Ja, Krzychu, no i ty, a kuba1987 w sumie nie wiemxd
Także jeśli propozycja jest aktualna wystarczy dogadać termin i gramyxd Stąd wyszedłem z opcją terminu. Ewentualnie w trakcie ugadywaniu terminu może ktoś się zgłosi i jużxd

Partia właśnie dziś miała miejsce i na wstępie chciałbym podziękować wszystkim graczom, Krzychowi Dawidowi oraz przede wszystkim Neiti, która udostępniła swe lokum i zajefajny stół. Nie sądziłem, że Wojna o Pierścień zmieści się na stole a tu jednakxd
Dodatkowe podziękowania za wyśmienitą Karpatkęxd
Wbrew opinii jaką widziałem w internecie rozgrywka w cztery osoby, wcale nie była mniej emocjonująca czy mniej przyjemna od tej, gdy grałem na dwie osoby. Powiedziałbym, że wątek kooperacyjny (trudno tu mówić o pełnym copie) dodawał nowego kolorytu rozgrywce.
Mieliśmy epicką walkę o Minas Tirith. Ludy Saurona i te sprzymierzone nacje utworzyły jedną potężną armię. Padło szaleństwo dementhora (czy jak mu matka dała) Słoń tam nawet brał udział. Rohan biegł z pomocą, uaktywnił ten ród Gandalf, a Enty waliły po Orphanku i Sarumanie, no jak w filmie tejxd Szczególnie emocjonujące było utrzymywanie Orphanku ale ostatecznie musiał upaść, i Wolne Ludy wygrały... Drużyna Pierścienia praktycznie olana, pozwiedzać sobie wyszli poza Revendell i tyle w temacie. A krasnale jak zwykle nawet w stan wojny nie weszłyxd
Dzięki jeszcze raz za grę:) W sumie tak trzy godzinki gdyby nie tłumaczenie zasad (ja tłumaczyłem, gdzie i tak Krzychu co i rusz musiał mi coś przypominać, bo zapomniałem...)

Poprzednia partia była bardzo fajna i chętnie bym znów zagrał w Wojnę o Pierścień:) Ja mam grę ale nie mam warunków, by przy tym usiąść w więcej niż 2 osoby a i tak na podłodze w dodatku z lokatorem, więc kicha. Stąd jeśli mielibyśmy grać no to znów musiałbym prosić któregoś z chętnych graczy o udostępnienie lokum... Trochę siara z tym ale co poradzić. Także zbieram ekipę do kolejnej epickiej bitwy o Śródziemie! Tam tam tatam, tata tatatam itdxd
Jeśli chodzi o termin to mi osobiście pasuje przyszła sobota. Najlepiej weekend, bo jednak przy grze trochę się siedzi. Ktoś chętny?

Nie ma sprawy każdy weekend jest dobryxd
Osobiście też okazało się (wow) że mój współlokator wybywa 18-19 i dałbym radę u siebie, ale i tak na podłodze a wtorek-środa raczej nikogo nie urządza...
Chętnie więc bym skorzystał z gościnyxd Fajnie by było jakby jeszcze dwie osoby się zebrały, na 4 osoby gra się naprawdę dobrze:)

Zło się przebudziło. Gandalf wiedział, że wolne ludy czeka niebawem bitwa, bitwa, która może przesądzić o losach całego Śródziemia. Wziął swego lojalnego przyjaciela Legolasa i pospiesznym krokiem udali się z Rivendel przez mordercze góry do Leśnego Królestwa, by nieść złą wieść i mobilizować armię, która miała stawić czoła wrogowi.
Dobrze poczynił. Oto Sauron wraz z Icengardem wypowiedzieli wojnę wolnym ludom. Brama Mordoru została otwarta, a zza niej wyruszyła niezliczona armia orków, której towarzyszyły Nazgule. Z południa zaczęli się mobilizować Heradrimowie, Gondor był w niebezpieczeństwie. Gandalf ujawniając zapisy z tajnej księgi przekonał krasnoludy, by wzięły udział w tej wojnie. Krasnoludy pamiętając, ile to zawdzięczają niepozornemu Hobbitowi o nazwisku Bagins czy samemu Gandalfowi, postanawiają tłumnie wesprzeć siły Śródziemna. Zbiera się armia w której wszelkie antagonizmy uprzedzenia, zostają zepchnięte na bok. Oto pierwszy raz w historii powstaje armia, w której skład wchodzą ludzie północy, krasnoludy oraz elfy pod wodzą szarego czarodzieja, a wszystko to w jednym celu, by przetrwać nadciągające mroczne czasy.
W Morii zwiadowcy Gandalfa zauważają niepokojący przyrost orków. Podobnie dzieje się w Gundabad oraz Dol Gundur. Z Dol Gundur wyrusza potężna armia, której cel jest jeden - zniszczyć Lorien.

Tymczasem na wschodzie sytuacja nie wygląda wesoło. Pod naporem potężnej armii Saurona pada bowiem najwspanialsza twierdza wolnych ludów, jaką widziało Śródziemie - Minas Tirith zostaje zdobyte. Zaraz potem Słonie przedzierają się przez Osgiliarth i uderzają na ufortyfikowaną obronę Gondorczyków w Pelargir i szykują natarcie na jedyną twierdzę Gondoru, która się ostała Dol Amroth. Światełko w tunelu i nadzieje wolnych ludów na to, że król jeszcze powróci.

Gandalf z sprzymierzoną armia trzech nacji podchodzi pod mury twierdzy Dol Gundur. Wierzy we Froda i resztę przyjaciół, których musiał zostawić by wesprzeć militarną siłę Śródziemna.
Gromadka hobbitów z Obieżyświatem, Gimli i Boromirem podejmuje się samobójczej misjii, choć z początku pokonują mordercze kilometry bez przykuwania oka Saurona. Niestety co dobre szybko się kończy. wyprawa okazuje się ciężka. Sauron nieustannie szuka pierścienia i nie spocznie póki ten do niego nie powróci. Frodo zostaje szybko namierzony, drużyna nie zostaje odkryta, ale osłabienie postępuje. U wrót Morii napada ich plugawy stwór. Frodo chcąc uciec nakłada na serdeczny palec pierścień przeznaczenia i tym samym postępuje jego zepsucie. Z każdym kolejnym dniem brzemię staje się coraz cięższe. Frodo słabnie. Drużynę odnajduje ukochana Aragorna, która darowuje mu pierścień ochronny, który leczy słabowitego Froda. Chłopak odzyskuje siły i tak udaje im się przejść niepostrzeżenie przez teren Białego Czarodzieja i docierają bezpiecznie do twierdzy Rohanu.
Alarmują o zaistniałej sytuacji, jadowity język jednak nie pozwala im się zbliżyć do króla, by ten odzyskał rozum. Drużyna jednak może zostać i wypocząć po znojach podróży, dzięki czemu zepsucie spada niemal do zera.

Gandalf odnosi zwycięstwo a Dol Gundur zostaje zdobyte. Sauron wie, że jeśli straci jeszcze Morię, gdzie nadciąga armia elfów, będzie skończony. Mobilizuje tam wojsko. Pojawia się horda ze wschodu, po czym armia Heradrimów połączywszy się z tą z południa rusza by odbić Dol Gundur. Zrzeszona armia ludów jednak stawia zaciekły opór napastnikowi, zmuszając go do wycofania się. Armia te jednak pozornie się wycofuje, gdyż z nieco uszczuplonymi siłami zdaje się nacierać na północne Dale.
Elfy stają u wrót Morii, jednak opór jaki tam spotykają jest ziszczeniem ich najstraszniejszych koszmarów. Broniącą się armię postanowił bowiem wesprzeć potwór z mrocznej otchłani, czyste zło, Balrog, który smagnięciem ognistym bicza wybija zastęp elfów. Rozpoczyna się ostrzał twierdzy, ale orkowie są zbyt liczni...

Ostatnia twierdza Gondoru pada, Lorien zostaje oblężone, a elfy nie liczących tych w Morii, niemal doszczętnie wybite. Pojawia się Saruman, który mobilizuje Isengard. Pojawiają się zastępy wrogich orków na Górze Gundabad i Angmarze, niebawem mrok zapada w tych krainach bowiem Sauron powołuje samego czarnoksiężnika z Angmaru. Na czele potężnej armii rusza na Rivendell.
Nawet jeśli w Morii został jeszcze odzdział elfów oblegający ich twierdzę nie jest w stanie dotrzeć na czas by ochronić swą ojczyznę. Rivendell pada.
Rohan dostrzega w oddali dym, nie wie jednak, że nie są to znaki dymne a już płonące twierdze, postawia przystąpić do wojny a jaszczurzy język zostaje wygnany. W samą porę bowiem armia Saurona postanawia opuścić Gondor i ruszyć na ufortyfikowane miasto w Edoras a i Isengard wyciąga swe łapy po Hellmowy Jar z łatwością rozprawiając się z oddziałami obronnymi na Brodach na Isenie. Północ się mobilizuje i za sprawą magicznej mocy pierścieni dociera do Góry Gundabad. Pomaga im w tym Gandalf Biały pomykający na swym śnieżnobiałym rumaku z samego Dol Gundur.

Rozpoczyna się ostatnia bitwa Śródziemna. Lecz oto ku przerażeniu wolnych ludów pojawia się tam sam Rzecznik Saurona. W tym czasie Sauron zadaje ostateczny cios wolnym ludom w Edoras. Mimo dobrze strzeżonego miasta, mury w końcu padają pod naporem machin oblężniczych przeciwnika, a rzesza orków rozpoczyna tam krwawą rzeźnię. W między czasie resztki Heradrimów i Esterlingów uderzają na Dale. Walka jest tak zacięta że obie strony nawzajem się wymordowują. Dale jednak zostaje obronione.Wolne Ludy są o włos od porażki ale udaje im się zabić Rzecznika Saurona i zdobywają drugą twierdzę zła.

Śródziemne zostaje doszczętnie spustoszone ale Sauron ostatecznie zostaje wygnany.
Remis ja pierniczę!xd

Uwzględniłem chyba wszystkie ważniejsze wydarzenia. Mnie osobiście potyczka bardzo się podobała, gościna była fenomenalna i atmosfera fantastyczna. Grało się nad wyraz długo, na co pewnie wpłynęły nasze tajne rozmowy w mrowiskuxd Ale bardzo przyjemnie. Trochę za bardzo się guzdraliśmy, ale było super. Dziękuję wszystkim jeszcze raz za grę i ten czas, który dziś razem spędziliśmy, na miłych rozmowach, zajadaniu chlebka itdxd Domówki rządząxd

Mem planszówkowy: Ruszasz się jak Rohan.

Nie mogę się nie zgodzić ze słowami Rzabcia. Pewnie dlatego mamy więcej kart, by jakoś sobie z tym radzić. Przyznam, że na 4 osoby nie grałem jeszcze wolnymi ludami, więc też trudno jest mi odczuć tę dysproporcję i chętnie zagram Wolnymi Ludamixd

Przyznam że chłopaki, tu głównie mam na myśli Grzegorza i Rzabcię pokazali mi pewne nowe oblicze gry. Choć grałem już z 5 raz w Wojnę to nie pamiętałem/wiedziałem, że gracz Wolnych Ludów może pasować! I za to bardzo przepraszam wcześniejszy team, bo to jednak jest dosyć ważne.
Grzegorz i Rzabcio co chwilę pasowali jak tylko mieli mniej kości więc mogli potem reagować na nasze ruchy, a nie oni zeszli ze swoich a my pozostałymi kośćmi byliśmy nietykalni. To jednak wiele zmienia o czym przekonałem się właśnie podczas tej partii.
Dowiedziałem się przy okazji, że jeśli Gandalf przewodzi drużyną, to gdy wolne ludy wykorzystają kartę wydarzenia dostają nową na rękę, czego też w swoich grach nigdy nie stosowałem, a co zmienia postać rzeczy.
Kluczowa też zdaje się wiedza o kartach. Np początkowo szedłem w postać, ale "armia" to był lepszy pomysł bo co i rusz wychodzi mobilizacja właśnie, a za pomocą takiej karty można mobilizować siły nawet w oblężonych twierdzach.

Choć wariant na cztery osoby jest trochę na siłę to jednak osłabia jedną jak i drugą stronę. Nie powiedziałbym żeby odejmował strategii, bo jednak trzeba pomyśleć której kości użyć a którą oddać sojusznikowi, co zmienia to i owo. Na pewno jednak spowalnia armię, a gdy chcemy, by szybko dotarła do twierdzy, to może być irytujące.

Ja tam bardzo chętnie zagram kolejną partyjkę jakby kto był chętny:) Mam wolny pokój ale od poniedziałku do czwartku co wiosny chyba nie czyni, bo a to praca a to szkoła...