Zakładamy stowarzyszenie?

Bez przesady z moją pomocą (zwłaszcza ostatnio). Wiem, że w naszym środowisku są też osoby bardzo przeciwne organizowaniu się, tworzeniu stowarzyszeń itp. itd. Jeśli tak jak piszecie potrzebne jest tylko te 3+15 osób a reszcie nie będzie to przeszkadzać, to jestem za.

Ważna kwestia osobista - nie chciałam robić afery ;), bo to nie do końca pewna informacja, ale bardzo możliwe, że od października przyszłego roku wyprowadzę się z Poznania. Nie wiem czy jest wtedy sens bym się w stowarzyszenie jakoś bardziej angażowała.

Ostatnia sprawa - Pyrkon, czy chcemy się w to jakoś planszówkowo mocno zaangazować? Nie wiem na ile jeszcze mamy możliwość. W tamtym roku miałam wizję zrobić coś więcej niż zwykły Games Room, bo robienie osobnego konwentu planszówkowego chyba ma mniejszy sens niż rozwinięcie tego co teraz jest na Pyrkonach (dzięki czemu można np. skorzystać z jego rozgłosu i promocji). Sprawa stowarzyszenia chyba mogłaby nam w tym pomóc (sponsorzy?)

Wydaje mi się, że pozyskanie sponsorów po zorganizowaniu się w stowarzyszenie będzie choć trochę prostsze. Przyznam się szczerze, że marzy mi się zorganizowanie konwetu planszówkowego w Poznaniu, ale nie miałabym pomysłu, jak to ugryźć, przy braku sformalizowanej grupy (pomijając już kwestie sponsorów, co z takimi podstawowymi sprawami jak wynajem sali?). Na razie jednak, jak słusznie zauważyła Kasia - nie ma co szaleć. Jest Pyrkon, jest PGA i należy to wykorzystać. Całkiem rozsądne wydaje się być ściślejsze nawiązanie współpracy z Bardem przy tej okazji. Może mógłby to być nasz pierwszy sponsor... (zaczyna bujać w obłokach)

Rozumiem obawy niektórych, co do założenia stowarzyszenia. Pamiętam, że wielokrotnie podkreślano kwestie finansowe (tzn. że komuś nagle zachce się wprowadzić składki) oraz to, że ludzie zaczną postrzegać Gramajdę jako zamkniętą, zhierarhizowaną grupę. Ale kurcze... Tę grupę tworzą ludzie, których w życiu nie podejrzewałabym o zamknięcie na nowe osoby... Można mieć nieformalny klub, który będzie dokoła postrzegany jako towarzystwo wzajemnej adoracji, a można też mieć stowarzyszenie, o którym nawet nikt nie pomyśli, że jego sytuacja prawna jest uregulowana.

Ale cóż, wszystko trzeba na spokojnie przemyśleć i przedyskutować. Mi niestety trzeba często wylać kubeł zimnej wody na głowę, bo się za bardzo w niektóre sprawy angażuję. Na przykład trzeba mi przypomnieć, że zaczęłam aplikację i nie wiem, ile szkolenia i dojazdy do pracy zajmą mi czasu... :/

Co nie przeszkadza, żebyśmy tym razem organizacją zajęli się my. A panowie ze Szczecina (którzy nota bene są bardzo mili, uczynni i - jakkolwiek to zabrzmi - profesjonalni) mogliby zostać zaproszeni do pomocy, o ile by chcieli. Kwestia szybkiego dogadania się z dostarczycielami gier (jak mniemam bard i rebel?) i Drugą Erą. Poza tym jeśli chodzi o miejsce - ma być go znacznie więcej nie tylko dla GR, ale dla całego Pyrkonu. O ile Drugiej Erze rzeczywiście się uda coś w tym kierunku zdziałać.

... a nie może zostać tak jak jest?

Mi się podoba idea stowarzyszenia nienarzucającego się - czyli po prostu niestraszącego nowo przybyłych swym istnieniem ;p Mogłabym być w tej piętnastce.
Co do składek, to na razie nie podejmowałabym takiej decyzji. Moim zdaniem to jest sprawa, która może nas poróżnić. Może na razie pomyślmy o samym założeniu stowarzyszenia i sprawdźmy jak to będzie działać.

A poza tym, moi drodzy, my tu pitu pitu, a Prezes się nie wypowiedział. A chyba chcielibyśmy, by Prezes był prezesem ;)

Prezes lubi być prezesem niepapierowym, takim figurującym na językach bardziej, niż piórem pisanym. To wygodniś, który lubi jak się podkładamy w jego ulubione gry, kiedy chwalimy go, aż przestaje być widoczny pod warstwą piórek... ;) Obowiązki? Wyrzeczenia? Nie. Prezes takich słów nie zna i nie możemy go obarczać czymś takim. ;)

Aż napiszę haiku...

Chwała preziowi
Preziowi wolno wszystko
Nie wymagajmy.

* Oczywiście wszystko trzeba traktować jako żart. No może poza słowami "Chwała prezesowi" ;)

Ja jestem za stowarzyszeniem. Również uważam, że brak sformalizowania podcina nam skrzydła, jeżeli chodzi o pozyskiwanie sponsorów, załatwianie sal, organizowanie jakichkolwiek przedsięwzięć planszówkowych ( czy to GR na Pyrkonie, czy pomoc przy PGA- do której nie jesteśmy proszeni, bo może tak na prawdę nie mają się do kogo zwrócić- jako grupa niezorganizowana jesteśmy nikim, czy wreszcie (pozwól losie) konwentu w Poznaniu)

Dodatkowo, zgłaszam się do listy oczywiście i oferuję wszelką pomoc jaką moje małe łapki mogą nieść.

No i czekam na wypowiedź Bartka, naszego jaśnie panującego nam prezesa. :)

W kwestiach związanych z obsługą konta, bankami, rachunkami itd służę pomocą. Da się zorganizować to praktycznie za darmo - znam to od strony banku ;)

Ja bym chciała trochę pomarudzić. Już dawniej (czyt. jak miałam więcej zapału) przechodziło mi przez myśl stowarzyszenie. Wtedy nie było nas jeszcze tak dużo, rozmowy szły przez forum, gdzie miałam wrażenie udzielało się więcej przeciwników niż zwolenników. Teraz jest nas sporo, uda się myślę zebrać 15 chętnych osób bez przymuszania osób, które nie są pomysłowi przychylne. Alleluja i do przodu!

Pytanie - czy mamy określone pomysły do czego status stowarzyszenia chcemy wykorzystać? Ktoś ma konkretne propozycje, które sam będzie realizował? Mówimy o organizacji konwentu, o szukaniu sali, ale zawsze mówimy a musi być ktoś, kto to rzeczywiście zrobi (ile razy mieliśmy dyskusje kończące się na wniosku: weźmy i zróbcie?). W gramajdzie jest teraz sporo aktywnych osób z super pomysłami, ale może zaczniemy formalizację wymyślmy co dokładnie chcielibyśmy zrobić i kto się tym zajmie. Bo fajnie jest mieć stowarzyszenie, ale głupio żeby na tym się skończyło.

A w miarę profesjonalny GR na Pyrkonie powstał bez stowarzyszenia, załatwiłam na gębę sporo sponsorów i formalności (nie jest tak, że się nie da po prostu jest trudniej).

Na Gramajdę chodzę dopiero siódmy miesiąc, dlatego nie podpinam się pod dyskusję.

Chcę tylko wspomnieć, że jeżeli będzie Wam brakować podpisów, to jest: członków, to macie mój miecz.

Mysle, że Sawira bardzo dobrze przedstawiła problem mieszania pieniędzy w przyjemność. Trudno niedostrzec korzyści, jednak osoby które tego naprawde chcą, muszą pamiętac o zagrozeniach.
Według mnie, głownym i najbardziej zagrozonym elementem pozwalającym się nam spotykać jest lokal. Aktualnie bezpłatny i wydaje mi sie opłacalny dla własciciela dlatego, że kupujemy tam głównie napoje (jedni wiecej inni mniej - tutaj porównanie do składek, i wszystko jest ok w takim układzie). Tak długo jak własciciel będzie nam zapewniał miejsce w Alibi, tak długo nie będzie problemu i nie potrzeba żadnych składek.
Dodatkowo, mam nadzieje, ze właściciel Alibi nie zażąda dodatkowych opłat z uwagi za bycie stowarzyszeniem.
A jesli były by składki to pewno byłbym jedna z tych osób, która by płaciła niechętnie.

Także konkluzja, ludzie są, gry są, lokal jest, po co jakiekolwiek składki?

Z Jubilatem i wchodzeniem w układy z Wilczkiem byłabym ostrożna... Alibi, jak dla mnie, to na razie bardzo dobra opcja. Centrum, lokal teoretycznie bezpłatny i otwarty dla wszystkich. A do tego spotkania w poniedziałki! Nie wiem, jak dla innych, ale dla mnie to spory plus - w piątek po południu zaczynają się weekendowe wyjazdy, odwiedziny rodziny itp. Dzieje się coś konkurencyjnego dla spotkań gramajdowych. Poza tym Jubilat jest otwarty od 16.00 do 20.00. Nie wiem, jak inni pracujący, ale ja pracuję poza Poznaniem do 16.00. Dojeżdżam do Poznania ok 17.30. Jeśli nawet od razu gnałabym do Jubilata, pozostaje mi 2,5 h na granie. Toż to nawet porządnej, emocjonującej partii w BSG nie zdążę zagrać ;)

Stowarzyszenie , według mnie, otwiera możliwość znalezienia nowego lokum, jednak do tego nie obliguje.

Dla mnie jest natomiast dobrym narzędziem do organizacji wszelkich imprez i szukania sponsorów. Oczywiście - jak powiedziała Kasia - można to z powodzeniem robić nie będąc sformalizowaną grupą, ale ta daje chyba jednak większe możliwości. Ot chociażby podpisywanie umów z organizatorami imprez... Żeby podać przykład - od 3 lat w jakimś tam stopniu uczestniczę w organizacji turnieju wfb na PGA. Organizuje go nieformalny klub, umowę z panią Barbarą Vogt zawsze podpisywał nieformalny prezes. Ten klub jednak po pierwsze - nie ma konkurencji w Poznaniu do zorganizowania tego typu imprezy, po drugie - ma na tyle silną strukturę, że nieformalny prezes może podpisywać umowę bez obaw, że z organizacji turnieju się nie wywiąże, po trzecie - ma doświadczenie i kilkuletnią wsółpracę z Targami w tym zakresie. W przypadku Gramajdy i organizacji GR np. na PGA mamy taki problem, że jesteśmy nieznaną, nieformalną grupą bez doświadczenia. Z kim organizator chętniej podpisze umowę - z Bardem czy Malwiną-idhą, która zapewnia, że jest sobie taki a taki klub, który ma nawet stronę www. i który na pewno pomoże w organizacji. To samo Pyrkon - Druga Era współpracowała już ze Szczecinem, który obsługiwał też już inne konwenty. Z kim będzie wolała rozmawiać o GR na Pyrkonie?

Jeśli mówimy już o konkretach - chętnie pomogę w organizacji różnych imprez. Tylko nie mogę być sama i musiałbym wiedzieć, czy inni członkowie Gramajdy takie imprezy w ogóle chcą. Szczerze też powiem, że nie wiem, ile na tą chwilę będę miała czasu - zaczynam aplikację, co wiąże się np. ze szkoleniem odbywającym się co 2 tygodnie w piątki i soboty przez następne 2 lata oraz z pracą poza Poznaniem (2-3 dni w tygodniu w ogóle mnie w Poznaniu nie będzie). Mogę też np. poprosić koleżankę po ASP o zaprojektowanie kilku plakatów reklamowych dla Gramajdy w ogóle i dla kilku turniejów organizowanych w Alibi (na kszatłt turniejów Carcassonne), coby można wywiesić je w Bardzie i Wilczku, o ile sklepy się na to zgodzą (mogę wziąć na siebie rozmowy). Kasia słusznie zauważyła, że powinniśmy mieć jakieś cele, więc również czekam na opinie. Co nie zmienia faktu, że najpierw powinniśmy podjąć decyzję, czy w ogóle chcemy stowarzysznie, czy nie :)

Fakt, jeśli chodzi o Wilczka, to za wiele spodziewać się nie można (z doświadczenia niestety wiem...). To, co piszesz o Jubilacie, to stan obecny. Ja za to pisałem o nowych możliwościach, które mogą się utworzyć. Po rozmowie z Sebastianem (Wilczek, dla niewtajemniczonych) dowiedziałem się, że kobieta jest bardzo podjarana zorganizowaniem spotkań planszówkowych.

Sala jest za darmo. Po prostu Jubilat chce promować alternatywny rodzaj rozrywki, a że Sebastian często załatwiał nam i batlowcom salę właśnie tam, to został użyty jako sposób dotarcia do odbiorców. Nie znam szczegółów, wiem natomiast, że być może wszystko jest do dogadania, jeżeli będziemy jakoś takoś sformalizowani.

Kasia :"Mówimy o organizacji konwentu, o szukaniu sali, ale zawsze mówimy a musi być ktoś, kto to rzeczywiście zrobi (ile razy mieliśmy dyskusje kończące się na wniosku: weźmy i zróbcie?)."

Zastanawiam się, czy tutaj problemem nie było to, że tak do końca nie było sprecyzowanej osoby, która nad tym wszystkim by stała i koordynowała. Spieszę z wyjaśnieniami.
1. Oczywiście jest Bartek, ale on z tego co zauważyłam nie chce angażować się w organizację przedsięwzięć, a nie było wskazanej drugiej konkretnej osoby, która miałaby się tym zająć.
2. Była Kasia. Która, wydaję mi się, że wywiązywała się ze swoich propozycji i brała na ręce i głowę wszystko gdy nikt inny w końcu nie poczuwał się do odpowiedzialności za sprawy. Podejrzewam, że wynikało to z jej harcerskiego wychowania i jej charakteru. I stąd Kasia stała się jakby vice prezesem- ale, nie było to formalne. A w końcu nabrało to aż takiego charakteru, że jak coś trzeba zorganizować to Kasia.
3. Zmierzając do meritum. Jako, że nie było/ nie ma wyznaczonych konkretnych osób, które mają rozdzielać prace/ kopać innych w tyłki do załatwiania czegoś (ja widzę org. jako podział obowiązków) to automatycznie nikt (oprócz Kaski chyba) się nie poczuwał do realizacji planów. Na zasadzie wszyscy=nikt i "nie będę się wymądrzał/robił z siebie prezesa, jestem tylko ileś m-cy w Gramajdzie" albo "krzyknę hurra, ale jak przyjdzie co do czego i tak zrobi to ktoś za mnie"

Tak ja to widzę i nie jestem pewna czy w miarę jasno się wyraziłam.
Głównie chodzi mi o to, że powinniśmy, oprócz wyznaczenia celów, w pierwszej kolejności wyznaczyć osoby spośród nas, które zajęłyby się ogarnianiem grupy bojowej (która byłaby odp za organizację). Takie osoby, które są w stanie się bardziej zaangażować i które pewnie znalazły by się w zarządzie (oprócz Bartka jeśli się zgodzi oczywiście).

Racja. Zwracam honor inicjatorom:)

jesli chodzi o adres siedziby stowarzyszenia to najlepsza alternatywa bylby adres prywatny ktoregos z czlonkow zarzadu, kogos, kto z gramajdy nigdy nie wyjdzie, jest idolem i wzorem sumiennosci i sily :) ;)

bylo wiecej osob niz te, ktore wymieniklas Malwino chetnych jako czlonkowie zalozyciele (o tak np marek i tomek). ciekawa jestem co mysli o tym nasz prezes....

idha

Tak, wyraziłem wcześniej chęć bycia członkiem stowarzyszenia. Czy aktywnym czy tylko kolejną liczbą tego jeszcze nie wiem. :)

rokter

Ad. E) Liczę na to, że w Small World pokażesz mi co to znaczy... ;)

ja też oczywiście chcę się dopisać do magicznej piętnastki no i mogę pomóc stowarzyszeniu moim tabletem ;)

Ja ze względu na moją maturę zbliżającą się wielkimi krokami, w tym roku nie będę mogła zbyt czynnie wspomóc stowarzyszenia. Z aktywizuję się bardziej pewnie pod koniec maja. Aczkolwiek myślę, że z miłą chęcią włączę się jak tylko będę mogła do akcji Pyrkon. Jak coś jeszcze mi wpadnie do głowy w czym bym mogła konkretnie pomóc, to napiszę. :)

Aha! no i musicie mi przypominać, że mam maturę w tym roku, bo mam w zwyczaju bardzo się angażować w takie sprawy zapominając o bożym świecie. :)

Od początku z uwagą przypatruję się dyskusji, tylko z braku wiedzy w tym temacie nie wypowiadałem się. I pozwólcie, że pozostanę nieco jako szara eminencja. Lecz jeśli będę mógł się do czegoś konkretnego przydać - z rozkoszą zadziałam.

No i mam nadzieję, że nie muszę mówić, że na mnie też można liczyć. Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego!

Podejrzewam, że Ojców Założycieli będzie ze trzydziestu. :)

Nie mędź:D

Nie mam ostatnio zbytnio czasu się udzielać i do tego okazuje się, że nawet 30-go nie będę miał możliwości przyjść i się pożegnać na kilka najbliższych miesięcy.

Temat stowarzyszenia jest jednak zbyt istotny, żebym mógł siedzieć cicho. Po pierwsze koszty - wbrew twierdzeniom BadWolfa (przy czym nie jest to absolutnie krytyka - w końcu nie siedzi na codzień w klimatach prawno-sądowych) rejestracja wcale nie będzie tania. Oprócz wspomnianej już przez Malwinę opłaty 250 zł związanych za rejestrację, dochodzi 500 zł za ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. Niestety płaci się za to niezależnie czy jest to organizacja pożytku publicznego, czy nie. Jeżeli będzie potrzeba wpisania się do rejestru przedsiębiorców czyli prowadzenia działalności gospodarczej (co może się później pojawić) opłata jest wyższa i wynosi 1000 zł (opłata za ogłoszenie w MSiG pozostaje taka sama).

Co więcej - jakakolwiek zmiana danych w rejestrze (np. statutu) to wydatek na poziomie 150 zł opłaty i 250 zł za ogłoszenie (400 i 250 w przypadku wpisania do rejestru przedsiębiorców)

Od razu zakładam dobrą wolę wszystkich i chęć uiszczenia opłat, ale niestety doświadczenie dotychczasowe nie nastraja zbyt optymistycznie, gdyż ostatnim razem nie udało się ostatecznie zebrać nawet połowy z 300 zł zapłaconych za sukna. Pytanie na jak długo starczy zapału, żeby zasilać kasę stowarzyszenia.

Po drugie - jak najbardziej musi być zarząd (w świetle ustawy nie musi on liczyć trzech osób ale są różne poglądy w tym temacie). Co więcej musi być jeszcze organ kontroli wewnętrznej - zwykle komisja rewizyjna, która bada działania zarządu

Po trzecie - uważam, że stowarzyszeniu musi przyświecać jakaś idea i plan działania, nie widzę specjalnego sensu tworzenia stowarzyszenia tylko po to, by dalej się spotykać na granie

Po czwarte - pomimo wszystkich powyższych zastrzeżeń jestem za :)))

Po piąte - jak najbardziej służę pomocą prawną w zakresie zarówno zakładania jak i bieżącego funkcjonowania stowarzyszenia. Absolutnie nie chcę w tym temacie wygryzać Malwiny - służę tylko swoim doświadczeniem, jeżeli będzie potrzebne.

Po szóste - jeśli będzie problem z siedzibą, służę adresem mojej firmy - nie będzie wtedy nigdy problemu z nieodebraną korespondencją, wszystko mogę od razu skanować i wysyłać mailem do zarządu (i przekazywać oryginały przy okazji)

Po siódme - stowarzyszenie bez Prezesa w zarządzie to nie będzie to samo :( Trzeba będzie chyba napisać apel do jego pracodawcy, żeby go tak nie obciążał zadaniami (do żony chyba się nie odważymy ;) )

Po ósme - w najbliższym czasie pewnie nie będę miał zbyt wiele czasu, ale w późniejszym okresie z chęcią zaangażowałbym się w prace stowarzyszenia

Przemyślałem sobie dokładnie wszystko i po namyśle stwierdzam, że stowarzyszenie chyba nie jest najlepszym pomysłem. Do tej pory spotykaliśmy się w otwartym gronie, bez zobowiązań i przymusu. Założenie stowarzyszenia nie daje nam tak na prawdę zbyt wiele, lub ja o tym nie wiem. Nie wiem też czym konkretnie miało by się zajmować stowarzyszenie, a jakiś cel powinien być ustalony. Patrząc na historię konkursów, w które zaangażowała się tak na prawdę tylko Kasia, i ich brak ciągłości sądzę, że temat stowarzyszenia może spalić na panewce podobnie jak wspomniane rozgrywki. Obawiam się również czy nie dojdzie do, nie mówię, że specjalnie, ale jednak podziału na osoby ze stowarzyszenia i tych po za. Czy osoba nie będąca w stowarzyszeniu będzie miała mniej do powiedzenia na temat np. lokum niż ta zrzeszona? Obawiam się, że tak.
Niestety, taki podział moim zdaniem jest nieunikniony i będzie rodził konflikty.

Może jednak się mylę. Dajcie argumenty, że tak jest.

Mimo wszystko deklaruję pomoc w zakresie o którym wspomniałem w Alibii.

Jeśli chodzi o konkursy i tego co pisała Kasia, że są jeszcze jakieś nagrody, to proponuję konkurs plastyczny na logotyp Gramajdy. Już dawno powinniśmy mieć jakiś znak, który by nas reprezentował, a dodatkowo było by to logiczne z pkt. widzenia stowarzyszenia, jeśli oczywiście powstanie.
Zakładam, że nie każdy jest grafikiem komputerowym i prace mogą powstać tradycyjnymi technikami (farby, kredki). W związku z tym deklaruję przełożyć zwycięski projekt na formę cyfrową. Jako, że tworzenie logotypów jest częścią mojej pracy i nie chciał bym tego wykorzystywać, jednocześnie chciał bym się pobawić tym tematem, z góry zobowiązuję się do rezygnacji z nagrody jeśli moja praca znajdzie Wasze uznanie, na rzecz np kolejnej osoby (myślę, że inni graficy również powinni o tym pomyśleć). Logotyp był by oczywiście wybrany przez głosowanie na stronie Gramajdy. Co Wy na to?

Pozdrawiam

BadWolf - dzięki, założę nowy temat o konkursie, ale chciał bym najpierw opinii Kasi, w końcu to Ona trzyma nagrody w garści (czytaj: dzierży pieczę) ;)

Do tego co napisał Misiek dodam, że może zaistnieć sytuacja, że nowi ludzie przestaną tak chętnie przychodzić, bo będą myśleli, że muszą się zapisać, może coś płacić itd. Teraz nie ma problemu, działamy pod hasłem: przychodź, jesteśmy grupą fajnych ludzi i fajnie się bawimy i jest ok. Występowanie pod szyldem stowarzyszenia brzmi bardzo oficjalnie i nasuwa myśli o jakiś formalnościach.

"Przychodź, jesteśmy grupą fajnych ludzi i fajnie się bawimy i jest ok!"

Tak jest i tak będzie, a stowarzyszenie nam w tym w żaden sposób nie przeszkodzi!
Przecież nikt nie będzie mówił: "Chodź do nas, jesteśmy stowarzyszeniem, organizujemy konwenty planszówkowe i zależy nam na jak największej ilości jednostek". Rzabcio dobrze mówi, możemy działać w cieniu.
Powiem Wam tak:
Poznałam Was na Pyrkonie. Dostałam ulotkę, zajrzałam na stronę i wtedy poczułam, że to jest coś poważnego i dobrze zorganizowanego. Na pierwszym spotkaniu w Alibi ktoś, być może dla żartu, pokazał mi na Bartka i powiedział: "A to jest nasz prezes". Jak myślicie, jakie mogłam mieć odczucie. Stowarzyszenie. Czy zniechęciłam się? Nie! Jestem z Wami do tej pory.
Co do integracji. Itsuma Oki i Misiek, tu zwracam się zwłaszcza do Was.
Spotkania w Alibi służą dobrej zabawie, ale przede wszystkim poznawaniu nowych ludzi i zacieśniania kontaktów. Zawsze, niezależnie od formy, kiedy przychodzi ktoś nowy, jak kiedyś ja, widzi, że towarzystwo trzyma się razem, są ludzie, którzy mają swoje tematy i swoje grupki. Na Gramajdzie też tak jest, z tą małą różnicą, że Ci ludzie, z tych grupek otwierają się na Ciebie i zapraszają do swoich tematów, swoich gier i z czasem na siatkę, do kina, czy na imprezy do swoich domów. Tylko, że to są ci sami ludzie teraz i ci sami ludzie będą po założeniu stowarzyszenia. Skąd te fobie! Papierek tego nie zniszczy!

Dorota: Świetnie ujęte. :)

Siedziałem wczoraj przy stole podczas rozmów "stowarzyszeniowych". Patrzyłem po wszystkich osobach, widziałem rozgorączkowane ideą twarze, błysk w oczach, energię i chęć działania. I po prostu nie chce mi się wierzyć, że Ci wspaniali ludzie (a także Ci, którzy z nami nie byli akurat w tym momencie) nagle zamienią się w hermetyczną, snobistyczną grupkę. Że zaczną się jakiekolwiek podziały.

Przypomniałem sobie swoje początki w Gramajdzie. Szczególnie jedną z pierwszych wizyt i wrażenia jakie po sobie zostawiła. Na prawdę myślicie, że to się zmieni? Bo ja wierzę i chcę wierzyć, że nie.